Η συμβολή των γονιών στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών

Μέχρι και πριν από μερικά χρόνια, ιδιαίτερο βάρος είχε η ανάπτυξη της λογικής σκέψης σε βάρος της συναισθηματικής νοημοσύνης. Έτσι αρκετός κόσμος αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με ψυχρή λογική και καθαρά υπολογιστικό τρόπο.

Αρχικά θα πρέπει να κατανοήσουμε τι εννοούμε με τη φράση “συναισθηματική νοημοσύνη”.

Είναι η ικανότητα του ανθρώπου να αναγνωρίζει και να διακρίνει τα συναισθήματά του, αλλά και τα συναισθήματα των άλλων. Μελέτες έχουν δείξει πως ένα άτομο με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη είναι πιο αποδοτικό, ψυχικά ισορροπημένο, έχει αυτογνωσία, κοινωνικές δεξιότητες, ενσυναίσθηση, υψηλή αυτοεκτίμηση, έλεγχο των παρορμήσεών τους και λειτουργεί με κίνητρα.

Ποια είναι τα βήματα που μπορούν να ακολουθήσουν οι γονείς, ώστε να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών τους;

• Να έχουν επίγνωση των δικών τους συναισθημάτων, ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν τα συναισθήματα του παιδιού τους.

• Να αναγνωρίζουν, σέβονται και αντιμετωπίζουν όλα τα συναισθήματα του παιδιού, δίνοντας ίδια αξία τόσο στα θετικά όσο και στα αρνητικά. Ειδικά τα αρνητικά συναισθήματά του, δε θα πρέπει να τα θεωρούν παράλογα. Επίσης, θα πρέπει να μάθουν στο παιδί να τα αναγνωρίζει και εκείνο και να τα ονοματίζει.

• Να του αφιερώνουν χρόνο όταν διακατέχεται από αρνητικά συναισθήματα, όπως φόβο ή θυμό και να μη το αγνοούν.

• Να ψάξουν την πηγή του συναισθήματος.

• Να συζητούν μαζί του όταν αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα και να το βοηθούν να βρει λύση μόνο του, εάν αυτό είναι εφικτό. Έτσι μαθαίνει να εκφράζει ακόμα και ότι αρνητικό του συμβαίνει και να γίνεται πιο ανθεκτικό ψυχικά.

• Να μη νοιώθουν άβολα για τα συναισθήματα του παιδιού τους.

• Να μην κρίνουν και επικρίνουν τα συναισθήματά του. Για παράδειγμα να μην χρησιμοποιούν τη φράση “Σταμάτα να κλαις αλλιώς θα μπεις τιμωρία“.

• Να πάψουν να θεωρούν ότι μόνο τα σκληρά παιδιά επιβιώνουν.

• Να μη δέχονται χωρίς όρια τις συναισθηματικές εκφράσεις, ειδικά των μη αποδεκτών.

• Να μην του υποδεικνύουν πως πρέπει να αισθάνεται.

Όταν το παιδί αντιληφθεί ότι ο γονιός είναι κοντά του, ότι ενδιαφέρεται για αυτό που αισθάνεται και είναι ισορροπημένος, δηλαδή τον βλέπει να αντιδρά ψύχραιμα, μη επικριτικά και δεν είναι άκρως παραχωρητικός, τότε καταλαβαίνει πως κανένα συναίσθημα δεν είναι λάθος, μπορεί να το διαχειριστεί και αποκτά μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Η ομάδα του After Bell